„Лица со попреченост во движење се сите оние луѓе кои имаат мали или големи потешкотии во движењето на еден или повеќе делови од своето тело“. Низ целиот свет, лицата со попреченост се соочуваат со несоодветно обезбедување во сите области од секојдневниот живот. Образованието не е исклучок; лицата со попреченост имаат пониски академски достигнувања во образованието од лицата без попреченост. Ова делумно се должи на фактот дека лицата со попреченост се соочуваат со бариери за пристап до услугите кои многумина од нас ги земаат здраво за готово, вклучително и образованието.
И покрај законските одредби, образовните структури имаат значителни недостатоци. Поголемиот дел од училиштата добија пристап до влезот на училиштето (обично рампа) и тука завршуваат интервенциите. Откако ученикот ќе влезе во училиштето, пристапноста обично завршува. Лифтови кои не работат, тесни ходници и несоодветни училници го сочинуваат амбиентот на училиштето.
Дури и во случаите кога училиштата успеале да обезбедат основно ниво на пристапност за своите ученици, децата со попреченост повторно се соочуваат со пречки за време на нивното образовно патување. Ограничувањата за учество во спортски активности и едукативни екскурзии имаат негативно влијание врз квалитетот на нивното образование.
Покрај образовните аспекти, учениците со попреченост се соочуваат и со социо-психолошка исклученост. Недостатокот на пристап до училишното игралиште ги лишува од можноста за интеракција со врсниците, засилувајќи ја нивната осаменост. Недостигот на автономија може да влијае на нивната самодоверба и нивната способност да создаваат пријателства.
Потребата од создавање безбедни, инклузивни и достапни средини за учениците треба да биде клучен приоритет и цел. Училишната пристапност за децата со попреченост е основно право и предуслов за правично и правично образование. Со промовирање на целосна пристапност, создаваме средина каде секое дете, без разлика на физичките предизвици, може активно да учествува во образовниот процес. Пристапноста не е само показател за еднаквост, туку и инвестира во богатството на различноста и го поттикнува меѓусебното разбирање. Со отстранување на бариерите, на децата со попреченост им нудиме можност да го развијат својот целосен потенцијал, истовремено промовирајќи дух на заедница и солидарност во образовната средина.
Како заклучок, промовирањето на пристапноста во училиштата е фундаментален аспект на воспоставување образование што ја рефлектира различноста и поттикнува почит. Создавањето средина која е достапна за сите деца, без разлика на нивните разлики, е инвестиција во образованието и иднината на секоја заедница. Со создавање на образовна средина која поттикнува меѓусебна соработка и разбирање и обезбедува соодветна и неопходна инфраструктура, ги поставуваме темелите за општество кое ја препознава и прифаќа различноста. На овој начин промовираме не само образование, туку и солидарност и почит, за сите деца да уживаат еднакви можности и третман што навистина го заслужуваат.
Comments